.: GIF STORY - O tym, jak Kamen Rider robił prawo jazdy

Hello, Minna.

Przerywam chwilę ciszy i wracam do was z kilkoma ciekawymi rzeczami. No, może nie w obecnym momencie, ale bądźcie pewni, że blog żyje. Piszę kolejne notki, szukam ciekawostek, aby niedługo powrócić do aktywnego blogowania. Dziękuję za te kilka komentarzy oraz odwiedzin, jakie pojawiły się w przeciągu ostatniego miesiąca. Wiedzcie, że każda dodatkowa cyferka przy panelu wejść podnosi mnie na duchu i daje małego kopa do roboty.

Ryu-chan mi świadkiem, że ruszę poślady i nowe notki pojawią się
na blogu ^-^'

Jeśli już jesteśmy w temacie Ryu-chana/Kamen Riderów, to grzechem byłoby nie wspomnieć o pewnym projekcie, który chodzi za mną od kilku tygodni. Ciągle blokuje mnie nieśmiałość i jakiś niekontrolowany introwertyzm w małym stopniu, jednak dziś rano postanowiłam pokonać te moje bariery. Spodziewajcie się (prędzej czy później) recenzji video Kamen Rider Fourze. Miałam okazję obejrzeć całą serię jakiś czas temu i tak bardzo mi się spodobała, że czemu by nie przestawić jej wam? Proszę o ciepłe i grzeczne opatrzenie mnie wsparciem, ponieważ nigdy czego takiego nie robiłam.
W ramach zadośćuczynienia za długą ciszę, mam dla was coś, co chyba każdy lubi. Zapraszam na:

GIF STORY

ver. Kamen Rider robi PRAWO JAZDY?!?!

W życiu człowieka przychodzi moment, w którym trzeba zacząć się usamodzielnić. Zrzucić pieluchę i łzawo pożegnać przyjaciela-smoczka, bądź butelkę. Początki mogą być trudne. Serio.

Niestety, życie ssie. Pozbawi nas bardzo szybko złudzeń. Życie boli.

Czas stanąć twarzą w twarz z prawdą.

Ale Mikołaj żyje! A nikt mi nie wierzył...

Stajemy się dorosłymi w momencie, kiedy nowe technologie stają się dla nas wynalazkiem z kosmosu, a babciny obiad przestaje być wyzwaniem, stając się przyjemnością

Ale nie o tym mowa. Od kiedy Kamen Riderzy robią prawko!? Nie wiem. Skąd mam wiedzieć?! I wątpię, żebym kiedyś odnalazła odpowiedź na to pytanie. To w takim razie - skąd ten tytuł? No co, czy ktoś z was nie chciał kiedyś być super bohaterem? Ja chcę. Więc zostańmy przy tym, że tytułowym Kamen Riderem jest ja - panna Isek ;D HEN....SHIN!

Tak więc. Gdzieś w okolicach kwietnio-maja ruszyłam poślady i zapisałam się na prawo jazdy. Miało to chyba pokazać jak bardzo jestem odpowiedzialna, dorosła i w ogóle... Obiecałam zając się sprawą finansową. W efekcie mogłam tylko patrzeć, jak cyferki umykają z mojego konta. BOLAŁO.

W końcu nastał dzień ostateczny. Niepewnym krokiem ruszyłam ku bram z napisem "Sukces". Wcale nie pocieszał mnie fakt, że wylądowałam na jednym korytarzu z zupełnie nieznaną mi osobą. W dodatku ów pan podzielił mój los - oboje czekaliśmy na naszą pierwszą lekcję. Aż chciało się podejść jeszcze bliżej i wspólnie załkać ofiarnie...

Czy to twoje serce do mnie przemawia?
Czy kaszanka dopiero co strawiona w mym żołądku?

Doczekaliśmy się. Mężnym krokiem, w stronę zachodzącego ~~słońca~~ mego poczucia pewności, kroczył on...

Pan i władca małej, uczelnianej salki, gdzieś w centrum miasta. Szybko pomknęliśmy za nim do samochodu. Chciał pokazać nam podstawy. Podstawy, które wydawały się wielkim garnkiem bez dna. One były, były, były i jeszcze raz były. Po ciężkich, dwóch godzinach teorii, dostałam mały prezent. Musiałam usiąść za sterami czerwonokrwistej L'ki...

Oh, really...!??!

Wsiadłam. Czemu nie. Coś zatorkotało w silniku i stało się...

ZGASŁEM, BICZYS

Dostałam tylko cichy znak, że mam się nie przejmować.

Następnym razem będzie lepiej!

Byłam bardzo opanowanym kierowcą.

Sielanka płynęła z moich ust, oczu, nosa i brwi. A musicie wiedzieć, że brwi to ja mam muskularne!

Nie było tak źle. Lekcje teorii ciągnęły się w nieskończoność. Otaczałam się kilogramami materiałów, które pozornie miały mi pomóc w zrozumieniu kilku kwestii. W rzeczywistości książki są niezłymi podpórkami pod głowę. Polecam. Potwierdzone info.

Pracowałam naprawdę ciężko...

Traciłam całą energię powstałą w mitochondriach!

Z czasem... nie było lepiej

Podczas prowadzenia pojazdu - szło mi chyba nieźle. Wydawałam się płynąć po asfalcie (i wcale nie miała na to wpływu monstrualna temperatura, skądże), zaś kierownica... Ah, kierownica, kochanko moja, ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, KTO NIE MA SPRAWNEGO WSPOMAGANIA!